Sinds tijden zou het weer eens een zonnige dag worden maar wel een beetje koud. De zon scheen volop maar laat dat “beetje koud” maar achterwege! Het was steenkoud en zo dachten de dieren er ook over. Op een paar helden na hadden de meeste zich dus een pyjamadag gepermitteerd en zijn binnen gebleven. Ongelijk kon ik hen niet geven. Ook al zijn er niet veel dieren te zien, een wandeling door het dierenpark is altijd leuk. Deze knappert zit

Deze week ben ik vrij en wat vind ik het dan heerlijk om thuis te zijn en aan te keutelen. Om in Natuureluur thermen te blijven, ik ben een echte “Huismus”. BJ werkt als enige van zijn afdeling maar gelukkig wel thuis. Denk maar niet dat we dan gezellig samen zijn. Nee hoor, hij zit op zijn kantoor en ik heb de rest van het huis tot mijn beschikking. Na dagen samen thuis heeft BJ mij aangemoedigd om er weer

DierenPark Amersfoort is volgens eigen zeggen “Dé Dierentuin voor kinderen”. Dat is mooi want volwassen ben ik nooit geworden. Sterker… dat zal ook niet gebeuren. Ik hou van het kind in mij en wil dat nooit meer kwijt. Ik voldoe dus aan die voorwaarde om de dierentuin te mogen bezoeken en heb weer een abonnement gekocht. De afgelopen 1,5 week ben ik nauwelijks buiten geweest. De hoogste tijd om een frisse neus te halen. Bestemming -> DPA. Scheen in Almere

Na jaren met heel veel plezier op de boerderij van Maya und Peter met vakantie te zijn geweest waren wij genoodzaakt ergens anders neer te strijken  (zie hier waarom). Wij houden nog steeds via email contact en vertellen dan over hoe het gaat in het dagelijks leven. Zo ook half 2023 toen Maya ons schreef dat zij verhuisd waren naar Brienz en dat “ons vakantie-appartement” via een tussenpersoon wel weer te boeken was. Zo leuk! Voor dit jaar echter te

Ergens zingt een vogel zijn zelf geschreven lied. De natuur is zijn theater, ik luister en geniet. Al een paar dagen hoor ik ‘s morgens kie-kie-kie-kie. Dit geluid wordt geproduceerd door torenvalken. Geluid horen, camera pakken èn mooie foto’s maken gaat, in tijd, niet altijd samen. Maar… vanochtend dus wel! Mannetje aan de poets! “Dan zweef ik op de wind…” Een vogel is nooit bang dat zijn tak breekt. Hij vertrouwt namelijk niet op de tak maar op zijn vleugels.

Op de kalender van het Grindelwald stond vandaag “Ziegenschau auf dem Baerplatz”. We strijken normaal gesproken altijd wel een keertje neer in Grindelwald maar nu er geitjes te zien zouden zijn moesten we daar zeker naar toe. We waren ruim op tijd om eerst een kuitenbijter-wandeling te maken ;-). De afdaling hadden we inmiddels al gehad! Een leuke en rustige tussenstop is hotel Glacier. Taartjes hebben ze er niet en het goedkoopste op de menukaart (naast een blokje kaas) is