18 april 2018 – Beekse Bergen

En daar gingen Ingrid Ganzevles en ik weer op pad. Waren we vorig jaar in het Noorden van het land…nu ging het zuidwaarts naar Safari Park de Beekse Bergen. Met het vooruitzicht op een mooie, zonnige en warme dag gingen we, ondanks dat Ingrid het niet zo op mutsen heeft, toch goed gemutst op pad. De reis naar SPBB verliep merendeels vlotjes alhoewel het vlakbij de eindbestemming ondanks of liever gezegd dankzij de navigatie toch nog eventjes omrijden was in een woonwijk..ga links af, ga links af, ga links af! We hebben een mooi rondje extra gemaakt!. Maar eerlijk is eerlijk…anders hadden we dat prachtige plantsoentje nooit gezien. We parkeerde de auto “lekker dichtbij” de ingang (NOT). Nou ja we zouden die dag toch veel lopen dus dat kon er nog wel bij. Na een reis van 1,5 uur waren we wel toe aan een theetje en koffietje. Wat denk je…waren ze het restaurant bij de ingang aan het verbouwen! Strakke planning zo vroeg in het begin van het seizoen. Er was een restaurant aan de totaal andere kant van het park, daar eerst naar toe lopen vonden we geen goed idee dus…camera’s in gereedheid gebracht en meteen begonnen met fotograferen. Lopen we bij de apen roep ik ietwat hard voor de grap “kijk een aap” waarop Ingrid zei “nee joh dat is een kind ;-)” De toon voor vandaag was gezet! Het gezin met kind wat in de buurt liep kon overigens niet om het grapje lachen..

Vandaag hadden de dieren zonder enige twijfel onderling een afspraak gemaakt waarin Ingrid en ik ons niet zo in konten (ja, konten) vinden want zodra we de camera op een van hun richtte draaide ze allemaal ons de KONT toe. Het is een wonder dat er nog iets toonbaars tussen alle gemaakte foto’s zit, hihi.

Richting het restaurant zaten de bruine beren. Eéntje lag in het te warme zonnetje met zijn kop op een steen te rusten en een andere liep door het verblijf. Er kwam een “setje” bij ons staan, zegt die jongen…zijn dat beren? Waarop zijn vriendinnetje adrem zei “nee, honden!” Wij konden het uitspreken van “en de relatie… duurder nog lang en gelukkig” niet onderdrukken. De dame van het setje schoot net als wij in de lach, de heer in kwestie lachte als een boer met kiespijn mee!

Na een paar uurtjes kwamen we “al” bij het restaurant wat wel open was. Onze beentjes waren wel even toe aan een rustmoment en we hadden trek. Voor intimi..de logica van de looproute in het restaurant vonden we hier beter dan in de Orchideeën Hoeve. Dat dan wel maar met een lauwe/koude tosti voor de lieve som van 5,50 Euries hadden we echt moeite. Met tegenzin en met hoorbaar veel gemopper tegen collega-tostimakers kregen we 2 heerlijke “net-uit-de-oven” tosti’s. Vanuit het restaurant hadden we zicht op witte gibbons maar ook die wisten van de onderling gemaakte afspraak af!

Tussen het eten en kletsen door riep Ingrid ineens kort en krachtig “nijlpaard, water” waarop ik zonder verder vragen te stellen meteen mijn camera pakte me omdraaide naar het water en op de plek richtte waar Ingrid met haar lens naar keek. Ik heb mooie foto’s gemaakt die ik zonder de cue van Ingrid nooit hadden kunnen maken, thx Ink!

Na de lunch zijn we richting uitgang gelopen en hebben we nog vele dieren gefotografeerd. Al lopend kwamen we tot de conclusie dat we Wildlands mooier vonden maar dat SPBB ook zeker zijn charme had.

Bij de parkeerplaats aangekomen vroeg Ingrid hoe een automaat reed (ik heb sinds kort een nieuwe auto(metmaat). Na enig tegensputteren stapte Ingrid achter het stuur. Hoe en wanneer moest ze het dan proberen. Het parkeerterrein werd door ons omgetoverd tot oefenparcours en na een paar rondjes werd het tijd voor het racecircuit (lees de snelweg). Voor Ingrid was het rete-spannend maar wat was/ben ik trots d’r… heeft ze toch maar gedaan!

Op naar een nieuw avontuur!

Dope move

Bij gebrek aan veterdrop voor de dieren in de dierentuin

Heb meelij…zo doet Ink nou altijd tegen mij (en dat rijmt!)

Waar is dat stomme rund die dat zei?

ATTENTIE, ATTENTIE!

Happy Ofilant! (Inkie kan geen olifant zeggen, hihi)

Ofilanten

Toch maar eens op Bol.com kijken voor een Silk-épil van Braun

Of heb ik nou gewoon stro op mijn lijf? Ik ga het even aan mama vragen.

Die zeehond had ik beter kunnen laten zwemmen.

Dat slanke fotomodel is haar veren weer aan het poetsen. Pure aandacht!

Zo. Ben je klaar?

Dit is een Malibu.

Ik begin een beetje bij te komen van die zeehond als lunch

Mooie jas. Ofnie dan?

Ohmmmm meditatie

Die gevlekte hyena linksvoor had harder moeten lopen, die bruine sprong mis en die gestreepte had last van zijn gebit.
Zo vangen we toch nooit een lekker maaltje?