24 september 2017

De wereld was klein vanochtend. Dankzij de mist was de natuur nog mooier. Wie het niet zo op spinnen heeft kon maar beter binnen blijven. De raggen en de spinnen zag je in overvloed. Dat konden wel eens mooie plaatjes worden! Als er een briesje komt is de mist zo weg dus…zonder te douchen (bleh) aangekleed en hup de spiekerbox, shirtje en wandelschoenen aan. Een gave(!) van spinnen is dat ze altijd aan de verkeerde kant van het web zitten, althans als ik met mijn camera buiten loop. Mijn spiekerbox is altijd al aan een wasbeurt toe als ik mijn macrolens heb gebruik maar om met de mist nu helemáál in een struik te duiken…daar was ik niet op gekleed. Het wordt hoog tijd om eens een goed regenpak aan te schaffen!
Natuurlijk heb ik wel wat spinnen en raggen gefotografeerd maar niet naar mijn tevredenheid om te publiceren.

Al lopend en zoekend naar leuke beestjes langs de waterkant kwam ik deze vlieg tegen. Die zat wel heel erg stil maar ja wat wil je ook, bij iedere beweging die hij zou maken was de kans groot dat de “waterbom” op zijn koppie zou barsten. Op een natter pak zat hij duidelijk niet te wachten want ik kon rustig deze foto maken.

Omdat het licht niet je-van-het was had ik de ringflitser op de lens gezet. Dus tijdens het fotograferen flitste er licht. Hoor ik aan de overkant van het water ineens een aantal keer achter elkaar…”hé er wordt geflitst, wat zou dat zijn”. Tussen de mist door zag ik wat schimmen zitten, dit moesten wel vissers zijn. Nou had ik natuurlijk wel kunnen uitleggen wat ze zagen maar heb de mannen in het ongewisse gelaten (zouden ze het inmiddels weten?).

Met de foto van de vlieg “in the pocket” was mijn missie om een mooie foto te maken geslaagd. Toen viel mijn oog op de rups in de hoofdfoto. Die was wel wat lastiger te fotograferen. Niet omdat zij zo snel liep maar omdat zij zo laag bij de grond zat. Er zat dus niets anders op dan op de het knietje te gaan met als gevolg een nat knietje, nou ja zeg maar gerust natte broekspijp maar het resultaat mag er wat mij betreft wezen.

Na ongeveer 1,5 uur was ik weer thuis. De spiekerbox kon, niet verrassend, meteen de wasmachine in en na een lekker bakkie koffie was ik weer helemaal opgewarmd. Wat een fijn begin van de zondag!