Vanmiddag om 12.00 uur stipt werden de trossen losgegooid van ‘De Vriendschap’. We hadden een vaartje geboekt om zeehonden te kijken. Met één kapitein en één leuke tweeling als gids/cateraars aan boord gingen we op pad. Op ‘De Vriendschap’ wordt normaal gesproken met 120 passagiers gevaren, in Corona tijd mochten dat niet meer dan veertig “zeerovers” zijn. Ik vond het helemaal prima… we hadden zee aan ruimte 😉 .

De kapitein voer ons eerst richting de vuurtoren en sloeg daarna rechtsaf richting de Steenplaat. Gelukkig maar want met linksaf waren we op het strand gestrand.

De prachtige nachtlamp van Texel

Na 20 minuten varen op kalme zee zagen we de “kudde” pontificaal op het strand liggen. De komst van de boot schrikt hun inmiddels niet meer af. Ik vraag me met dit soort excursies altijd af wie, wie aan het observeren is!

“Kudde” zeehonden aan het chillen

Vandaag zijn we ook weer wat wijzer geworden. Op de Steenplaat liggen twee soorten zeehonden door elkaar heen. De Gewone Zeehond en de Grijze Zeehond. Het verschil is goed te zien. De Gewone heeft een mooi rond koppetje en de Grijze heeft een koppie die op een kegel lijkt, althans de Duitsers noemen het een Kegel Siegel. Wat bijzonder is, is dat de Grijze zeehond in de winter puppy’s krijgt. Zij worden geboren op het droge en hoeven niet meteen te (kunnen) zwemmen. Als moeder onzeker is of ze toch niet “in bad” komen te liggen, zwemmen ze voor de bevalling naar Schotland.

In de zomer komen de puppy’s van de Gewone Zeehond ter wereld. Deze hebben absoluut geen watervrees en mogen meteen in het diepe.

“Mama, ik ga even vrij zwemmen!” … “Is goed mijn kind, doei!”

 Yogavariant “de omhoog kijkende zeehond”

“No pics, please”

(Snor)haarscherp

Wie observeert nu eigenlijk wie?

“Uhmmm… eens even denken??”

“Talk to the flipper!”

Fotomodel 1ste klas!

“Ben ik in beeld?”

Na de fotoshoot werd de boot gekeerd en meerden we af aan de steiger in zee. Nadat we weer voet op vaste land hadden gezet zijn we naar ons huisje teruggegaan. Ik had het, ondanks een lekker warme muts en goede jas, ontzettend koud gekregen. Een cup-a-champignonsoep deed wonderen 😉 .