Voor dit bericht is het noodzakelijk om eerst terug te gaan naar de barre winter van 2019. Dierenvriend als ik ben verzorg ik in dat jaargetijde een fly-through voor de kleine vogeltjes bij ons in de tuin. Spreeuwen, kraaien en eksters zijn vriendelijk doch dringend verzocht hun maaltje ergens anders te halen. Zij veroorzaken namelijk alleen maar trammelant onderling en/of jagen mijn kleine gevleugelde vriendjes tegen de ramen. Een enkele big-bird krijgt het voor elkaar om, hangend aan het “Franse balkonnetje”, een hapje mee te eten. Dat zie ik maar door de veren, uh vingers.

Het overkapte restaurant biedt zowel ontbijt-, lunch- als diner service en daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Roodborstjes, meesjes en musjes kunnen echter zeer kieskeurig zijn. Onder het mom “wat ik niet kent, eet ik niet” gooien ze met het grootste gemak het niet-lekkers overboord.

En dan, dan komt duif Arie. Hij eet de restantjes van de grond en uit de aarde en pikt op die manier zijn graantje mee. Soms komt hij met veel bravoure aanvliegen en landt op het ronde dak dat vervolgens scheef zakt onder zijn gewicht. Dan zou je denken dat hij wegvliegt maar nee hoor, hij laat zich er van afglijden! Hilarisch om te zien hoe hij zijn eigen kermisattractie heeft gemaakt.

Op de grond duif Arie. Dit keer had hij een eetdate meegenomen

Scheef gezakt dak, hoe zou dat gekomen zijn!

In het voorjaar stond er ineens een plantje waarover ik twijfelde of het onkruid was of niet. Ik heb het laten staan omdat eruit trekken altijd nog zou kunnen. Toen het plantje groter werd voelde de steel harig aan. Ik moest meteen aan een zonnebloem denken. Tot mijn vreugde zag ik niet 1 harig steeltje de grond uit komen maar 4! Niet geplant en niet gepland staan er nu 4 prachtige zonnebloemen in onze tuin. Wat een genot om naar te kijken. Speciale dank gaat uit naar Arie omdat dat hij deze zaadjes over het koppetje heeft gezien (of al zo volgevreten was dat er niets meer bij kon 😉 ).

Deze berkenschaduwwants snoept van de zonnebloem

Op de hoofdfoto zie je overigens een groene stinkwants. (Rumpel zegt dat hij daar niets mee te maken heeft, nee nee!).