4 mei 2024 If you’re happy and you know it, wag your tail

Hier word ik zó blij van… vandaag een fotoreeks van “mijn” koeien die voor het eerst uit de winterstalling mochten.

De koeien voelen haarfijn aan dat er wat gaande is als zij hun baasjes zien slepen met paaltjes, een grote hamer, afzetlint, stroomdraad en dranghekken. Als dan ook nog het voer in de stal niet meer wordt aangevuld zoals de afgelopen maanden weten ze het zeker. Nog maar één of twee nachtjes slapen en dan begint het echte Zwitserleven! Maar wel met de wetenschap dat mocht het toch gaan regenen, de gang naar de warme, droge stal zo gelopen is.

Het voor het eerst naar buiten laten gaan van een kudde koeien is niet geheel ongevaarlijk. De koeien zijn begrijpelijk door het dolle heen, rennen en bokken dat het een lieve lust is en… óók achter elkaar aan. Waar ze in al die blij- en vrijheid dan logischerwijs geen rekening mee houden is dat er grenzen zijn in de wei.

Stel (en niet ondenkbaar), drie koeien rennen achter elkaar aan, de voorste stopt plotseling omdat ze stroom voelt en de rest blijft doorrennen dan krijg je het koeiendomino-effect en breken ze door de stroomdraad heen. Eén doorgebroken en geschrokken koe krijg je echt niet zomaar weer in de juiste wei terug, laat staan dat het er meerdere zijn die gerepatrieerd moeten worden.

Wanneer de koeien achter elkaar aan rennen richting een stroomdraad is het dus wijs om hun enthousiasme af te remmen door met je armen te zwaaien en geluid te maken. Dan rennen ze tijdig een andere kant op. Dit jaar hebben BJ en ik hiermee geholpen. Leuk om te doen maar, je moet ook niet bang zijn want een op je af rennende kudde koeien is best imposant!

De bokkensprongen, het rennen en het remmen is weer mooi vastgelegd.

Net één tel het gras onder de poten en het rennen/bokken begint meteen
Stoer ook dat strootje 😉