7 oktober 2020 Er… staat… een… paard… voor de deur ;-)

Laat in de middag zat ik na een drukke dag met een lange ochtend- en middag wandeling heerlijk op de bank uit te rusten. Zie ik ineens meneer Reitmeier (de familie Reitmeier houdt een oogje in het zeil op De Witte Hoek) met zijn paard over het terrein stappen. Voor stadse lui zoals wij een ongebruikelijk beeld. Hoe gezellig is het dan om even naar de voordeur te lopen, te gaan kijken en een praatje te maken. Ik deed de voordeur open en kijk eens wat een gezelligheid.

Het ongevraagd voeren van het paard is niet toegestaan. Dat is overigens geheel terecht want gasten bleken kilo’s suikerklontjes en kilo’s overgebleven etensresten over het draadje de paardenwei in te gooien! Wellicht met de beste bedoeling, verstandig is het niet.

Of het paard nu wèl een appeltje mocht, vroeg ik. Nou had ze net al een appeltje gekregen maar ze mocht er nog wel eentje, de bof-bonbonnière. De buitenkraan werd omgetoverd tot appelboor 😉 en het appeltje werd door meneer Reitmeier in vier stukken gebroken. Ik mocht het appeltje aan haar geven. Ook mevrouw Reitmeier en hun 11-jarige hond Faya kwamen op de gezelligheid af. Mevrouw Reitsma heeft leuke humor en zei “Sint Maarten valt vroeg dit jaar”.  Ze moest eens weten hoe vervelend we het snoepfeest Sint Maarten vinden. Als er vanaf nu geen kinderen maar dieren aan onze deur zouden komen, gaan we op 11 november nóóit meer uiteten 😉

BJ had de tegenwoordigheid van geest om snel onze compact camera te pakken en dit tafereel vast te leggen maar ja met een lege batterij wordt dat heel lastig. Dus ging BJ met hond Faya in zijn kielzog ons huisje in om een verse batterij halen. We hebben Faya met enige tegenzin weer teruggeven!