8 november 2022 Vrouwtje Zwartkop

Ik stond op het punt om met mijn haakwerk verder te gaan toen er voor de zoveelste keer een doffe klap tegen het keukenraam hoorbaar was. Voorzichtig deed ik de voordeur open en daar lag een prachtig vogeltje met zijn pootjes omhoog. Het was overduidelijk dat dit wezentje de klap niet had overleefd. Liefdevol heb ik hem mee naar binnen genomen. Met tranen biggelend over mijn wangen heb ik voor hem een mooi plekje onder God’s vleugels gevraagd en in onze tuin begraven.