Na héél lang wachten konden we eindelijk weer afreizen naar Karlina-land. Wanneer we de grens overgaan voelt het meteen als thuiskomen, wat een heerlijk gevoel is dat! We werden weer warm welkom geheten door Maya, de eigenaresse van “ons” huisje. Na het welkom liepen we natuurlijk meteen de stal in om Karlina te zoeken. Daar stond ze niet dus hup naar buiten en daar kijken. Ja hoor daar stond mijn schatje en wat is ze gegroeid!  Als puppy koetje zat ze flink onder de maat. Dat ze niet meer onder doet bij de andere koetjes is goed te zien op de hoofdfoto. De deugd staat in het midden, hihi. Zo leuk om haar weer te zien.

Op 3 januari jl. hoorde we van Maya dat Karlina een broertje had gekregen. Wat waren we blij. Helaas heeft dit jochie niet lang van de wereld kunnen genieten. Hij kreeg longontsteking! De vele bezoeken van de dierenarts en de vele medicijnen hebben hem niet kunnen redden en is hij naar de koeienhemel gegaan… die is er!

Toen we bij Karlina stonden vertelde Maya dat kort daarna ook Karlina longproblemen had gekregen en héél erg ziek is geweest. Ze heeft echt kantje-boord-koeienhemel gestaan maar deze stoere meid heeft zich er dapper doorheen geslagen. Ze is momenteel zelfs drachtig en in januari 2022 zal ze haar eerste puppy koetje op de wereld zetten. Daarna gaat ze verhuizen (nee niet naar de slager!) en komt niet meer terug in Meiringen. Waar ze naar toe gaat weet ik niet en ben er nog niet uit of ik dat wel wil weten!

En profile

In mijn leven komen mooie gebeurtenissen op mijn pad waarvan ik intens geniet. Soms verlaten mooie mensen/dieren/dingen ook mijn leven weer. Gewenst of niet gewenst. Karlina gaat mijn leven ongewenst verlaten. Ik ga van haar genieten zolang het kan. In oktober zijn we hier gelukkig weer. Bij de laatste blik zal ik gaan bedanken voor de verrijking die zij heeft gebracht in van mijn leven.