18 juni 2025 – Vroeg in de ochtend heb ik een kikkerpootje gehaakt in de tuin. Daarna met BJ een boterhammetje gegeten in de tuin en toen op weg naar de dierentuin. Het was duidelijk open tuinen dag 😉

Ik was iets later dan 09:00 uur bij de ingang van DPA en kon zo doorlopen. Het was opvallend hoeveel verliefde tieners hand-in-hand rondliepen, leuk en mooi om te zien dat prille geluk. Het was ook duidelijk Papa-dag en, naar later bleek, ook schoolreisjes-dag.

O ja, het voordeel van vroeg in de dierentuin zijn is dat het nog lekker rustig is qua bezoekers. Het nadeel is dat menig verblijf dan nog verzorgd wordt waardoor een aantal diersoorten nog in hun binnenverblijf zaten. Gelukkig heb ik een abonnement dus zie ik die later vast wel weer een keer.

O jee… wat gebeurt er? Moet ik alarm slaan?
Natuurlijk geen geluid bij de foto maar er is zeker hard geblaft. Indrukwekkend geluid ook.

Een van de eerste keren na mijn geboorte bovengronds en dan meteen al een moeilijke “uit-de-knoop-haal” puzzel!

Het nieuwe verblijf van de chimpansees, de Chimpansee vallei, had ik nog niet eerder bezocht dus dat werd hoog tijd. Een prachtig buitenverblijf maar wel helemaal door netten omgeven. Geen lekker gemaakte keus voor fotografen. Ook hier was geen dier buiten te zien. Ik was zo onderhand toch wel een beetje teleurgesteld in mijn dierbeleving vandaag. Gelukkig was het binnenverblijf open en wat denk je, daar zaten de grapjassen terwijl ze gewoon naar buiten konden. Blijkbaar hadden ze een ochtendje binnenpret gepland. Nou ja, dan maar weer door het glas fotograferen. Het resultaat valt niet tegen, al zeg ik het zelf.

AAPart

cAAPriool

Wij, de kapucijnaapjes, zijn superblij met ons eigen eiland bij de waterfietsen en de vele (heul vele) klim- en klauter mogelijkheden.
Nu alleen nog Michelin Ster Waardig eten en je zal ons niet meer boos zien kijken.

Wat krijg ik nou voorgeschoteld? Jakkes! Kleine hapjes dan maar.

Blègghhh

Mijn zoomlens viel ook niet in goede aarde. Is’t te zien?

De verrassing van vandaag: Snavelrijk is eindelijk weer open. Het was een kabaal van heb-ik-jou-daar in de volière. Niet geproduceerd door de vogels maar door minimensjes in groene t-shirtjes. Het schoolreisjesseizoen is aangebroken! De begeleiders vroegen meermaals of er niet gegild kon worden maar deze kids waren voorzien van Oost-Indische oortjes. Dus foto’s maken en weer door!

Voor een vale gier best een kleurrijk geheel, hihi

Pelikaantje precies

Dier met een N….
nImmerzat, dus ja… deze stond!

Immerzat met Kleine Zilverreiger (let op: van R naar L)

WEETJE: de Kleine Zilverreiger heeft gele tenen die oplichten in het zonlicht.
Mijn blonde brein denkt dan: wat heb je daar nou aan. Het was toch veel handiger geweest als zijn gele tenen in het donker zouden oplichten maar ja… wie ben ik?

Deze kraai heeft wat extra pootjes gescoord. Heeft hij gepikt bij de vale gieren, je moet maar durven!

Punkibis

Na Snavelrijk verlaten te hebben wemelde het groene t-shirtjes. Ik snap natuurlijk dat kinderen enthousiast zijn van zo’n uitstapje — en dat mag ook! Alleen, minder gegil zou echt een heel stuk fijner zijn geweest voor menig mens en dier.

Nu het hoe langer hoe drukker werd was het dus tijd om een eind aan de wandeling te maken. Bij De Boerderij, waar het wel lekker rustig was, nog een kopje koffie met wat lekkers genuttigd en daarna op weg naar mijn lieverd thuis.

Al met al heb ik me weer vermaakt en weer leuke foto’s kunnen maken. Dit keer niet zozeer de standaard dieren maar weer eens wat anders.